Zonnig!
De eerste helft van juni is dit jaar een volop zonnige periode. Niet alleen vanwege het stralende weer maar in de kring waarin ik leef ook door een dubbelfeest rond mijn persoontje dat ik binnen de mij vertrouwde omgeving mocht vieren: 85 jaar op deze aarde en 60 jaar in het geestelijk ambt. Bij alle treurig makende berichten uit de grotere wereld en soms ook uit mijn eigen kleinere kring (ziekte – ouderdom – afscheid enz.) heb ik gelukkig nog steeds de nodige levensmoed om mezelf niet te beklagen. En het contact om me heen houdt me nog redelijk vrolijk op de been!
Jubileum
Mijn zestig jaar functioneren in het geestelijk ambt hebben we gevierd met een intiem feestje. ’s Morgens begon het al met een extra gezellige koffieontmoeting op de voormalige Engelbewaarderskerkpastorie (scrabble!) en ’s middags genoten we van een perfect diner waarbij het niet alleen om de mond en de maag ging maar ook om het hart en de hartelijkheid. Een golf van levensvreugde en attenties (zoals liedjes!!) waar ik zeer van genoten heb en waar ik alle betrokkenen van harte voor dank! Ook voor de kaarten, boeken, brieven, telefoontjes, bloemen en mails: hartelijk dank!
Faust
Intussen zijn we met onze Dante-club al flink gevorderd met het lezen en proeven van Goethe’s Faust. De afgelopen bijeenkomst maakte ons deelgenoot van zijn beschrijving van de in Duitsland nog steeds in ere gehouden Walpurgisnacht. Daar zit een boeiende geschiedenis achter: de jaarlijkse heksennacht is al ontstaan in de Germaanse oertijd en was bedoeld om door angstaanjagende kleding en rare danspartijen de boze geesten te verjagen en op 1 mei de lente welkom te heten. Men vereerde de levensboom en verfoeide elke kwade boom die ziekten veroorzaakte. Toen het christendom deze rituelen ging veroordelen (o.a. door de zending van de non Walburga, een nicht van Bonifatius uit Engeland, ontstond een nieuwe gewoonte: het brengen van een egelantiertak aan je (geheime) geliefde in de eerst meinacht. Walburga werd heiligverklaard en op haar overbrengingsfeestdag (1 mei) vierde men de lente rond een meiboom. Niet-kerkelijken maakten van 1 mei later een socialistendag en roomsen vierden enige tijd op die datum St. Jozefsdag of ‘dag van de brave werkman’. Wat heeft Goethe deze geschiedenisachtergrond prachtig onder woorden gebracht, al noemt hij dit gedeelte in zijn Faust zelf ‘een intermezzo’.
In boekvorm
De op mijn website geplaatste nieuwsteksten die in de nieuwsrubriek tussen 2013 en 2023 te lezen waren en waarmee ik u in de afgelopen twintig jaar -mijn pensioenperiode- heb bezig gehouden, heb ik net als die van 2003-2013 weer in boekvorm laten drukken om ze u bij gelegenheid van mijn jubilea van dit jaar cadeau te kunnen geven in een keurig verzorgde uitgave. Mijn broer heeft er op veler verzoek nu een inhoudsopgave achterin gezet, waardoor u gemakkelijker kunt opzoeken waar iets staat wat u interesseert. Dit is dus het tweede boekje -nu van de laatste tien jaar- waarvan ik de oplage royaal heb opgezet, zodat u behalve uzelf er ook vrienden en relaties een plezier mee kunt doen. Ik heb er wat fotootjes in verwerkt. De letters zijn niet al te groot uitgevallen: misschien kunt u het beste soms even een loep gebruiken bij het lezen. Gratis beschikbaar en af te halen op mijn adres. Op Hageveld hadden we vroeger een boekje ‘Ernst en Luim’, zoiets is dit ook.
Hoevinudie?
| Gab die liebende Natur, | Laat de lieflijke natuur |
| Gab der Geist euch Flügel, | en de Geest u dragen! |
| Folget meiner leichten Spur, | Naar het licht ga ik u voor |
| Auf zum Rosenhügel! | naar de rozenhagen! |
| Goethe, Faust 4391-4394 | |
