Zomertijd
In Hoorn is de zomertijd beslist niet saai! Elke woensdag drukke markt in de binnenstad, meestal met een bepaald ’thema’, zoals afgelopen woensdag ‘wolverwerking’. Het verbaasde me dat er zoveel vrouwen -en warempel ook mannen- zich druk maakten bij de vele kramen waar van alles te vinden was op het gebied van breien en andere vormen van verwerking van wat kortgeleden nog om een schapenlijf zat. Ook nieuwgemaakte spinnewielen waren volop te koop! (Tussen haakjes: ik heb even gekeken of er tegenwoordig een extra n in het midden van dit woord moet. Gelukkig niet!).
Tour e. d.
Het voetbalgebeuren (Leve Portugal!) was nog niet uitgedoofd of de Tour volgde op de Giro. Met intussen tennis en atletiek en uitzien naar de Olympische Spelen. De hele vakantietijd kun je bij de televisie blijven hangen. En door dat druilerige weer had je nog een excuus ook! Maar gelukkig is er nu de omslag: de tuin wint het van de kamer en een flinke wandeling van de computer. Toch hoorde ik iemand enthousiast zeggen: ‘De vierdaagse is op de tv!’
Lateur
In onze Danteclub zijn we intussen volop bezig met het lezen van een volgende klassieke dichter: Vergilius. Ook hij blijkt inderdaad een geweldige schrijver, die bijvoorbeeld in het verhaal van Dido en Aeneas ook psychologisch zijn mannetje staat. Maar nog vaak denken we terug aan de grootste van alle klassieke dichters: Homerus, van wie we de Ilias en de Odyssee graag beide in de vertaling van de Vlaming Patrick Lateur hadden gelezen, maar toen was diens Odyssee-weergave nog niet uitgebracht. Nu wel! En de recensenten zijn weer enthousiast. Ik denk dat ik ga proberen toch Lateurs omzetting-in-heffingenverzen te pakken te krijgen. Homerus ben je nooit zat!
Komkommertijd?
Wie had het over komkommertijd? Deze zomer struikelt het ene grote nieuws over het andere: Vluchtelingen – VS-verkiezingen – Nice – Turkije… en zo gaat het maar door. Er is meer gaande dan sport en vakantie. Soms word je er zenuwachtig van en zou je wel een tijdje voorrang aan de komkommer willen wensen.
Hoevinudie?
Zijn er ‘moppen’ die altijd leuk blijven? Ik denk van niet. Vroeger werd er bij ons thuis tot vervelens toe een verteld waarvan de ‘brenger’ dacht dat die altijd leuk bleef:
‘Ken je die van die twee vrienden die naar Parijs gingen?’
‘Nee!’
‘Ze gingen niet!’
