Verenigde Staten
Met genoegen volg ik op drie februariwoensdagen de bijeenkomsten die in het dorpshuis van Onderdijk worden gehouden over de V. S. van Amerika. Alle drie sprekers heb ik al eens eerder gehoord (over andere onderwerpen) en graag hoor ik ze nu over dit actuele thema. Wat goed dat er zoveel belangstelling is, niet alleen van mijn dorpsgenoten maar ook van een grote groep geïnteresseerden uit de regio. Je leert wat en je voelt je opgenomen in de onderlinge gezelligheid.
Stan en Ollie
Met mijn zus zag ik in Rotterdam de film over de nadagen van Oliver Hardy en Stan Laurel. Het was een goed idee om niet voor de zoveelste keer de oude films van het tweetal in reprise te brengen maar hun droevige latere leven als thema te verwerken. Vergane glorie verwerken is heel wat anders dan een tevreden emeritaat meemaken na een mooie carrière. Het komische duo is wel nog heel wat jaren beroemd gebleven als filmsterren van vroeger, maar al spoedig na hun succesjaren zijn ze als mens in de vergetelheid geraakt en buiten spel komen te staan.
Ziekenzalving
Het kan verkeren! De Westfriese gespreksgroep waar ik medevoorzitter van mag zijn, is kort na de tweede wereldoorlog opgericht door enkele dominees. Er was toen nog volop verzuiling en de gesprekken -waar eerst geen vrouwen aan deelnamen- hadden sterk de sfeer van ‘mannen onder elkaar’, een soort sociëteit. In de jaren daarna werden er eerst andere beroepen opgenomen, vervolgens vrouwen en tenslotte katholieken (‘roomsen’). Gelukkig dat die benauwdheid van vroeger sinds de jaren zestig steeds meer is uitgestorven. De eerstvolgende keer dat we bijeenkomen zal in onze groep de protestantse gepensioneerde geestelijke verzorger van het Westfries Gasthuis het gesprek inleiden met een herbezinning op de ziekenzalving, het zogenaamde Oliesel of de Bediening. Een van de sacramenten die door Luther en Calvijn niet werden gewaardeerd en in protestantse kringen werden afgeschaft. Ook bij hen is nu kennelijk een andere wind gaan waaien.
Onderhoud en Energiebesparing
Ons huis -de voormalige pastorie van de Hoornse Engelbewaarderskerk- is van de week door een deskundige grondig onderzocht op achterstallig onderhoud en kansen voor energiebesparing. Hij maakte daarbij gebruik van een apparaat dat heel nauwkeurig alle plekken aangaf waar warmte verloren gaat en waar door herstel of betere isolatie een zuiniger energiegebruik mogelijk is. Het zal wel wat kosten maar ook die ‘cost gaet voor de baet uit’.
Hoevinudie?
Soms is het goed om in ons taalgebruik een verbetering aan te brengen, bijvoorbeeld in vertalingen. Ik las kortgeleden dat het Latijnse gezegde ‘De mortuis nil nisi bene’ meestal verkeerd wordt opgevat alsof ermee bedoeld wordt dat er over doden alleen maar positieve dingen mogen worden gezegd. ‘Over de doden niets dan goeds’ wordt al bij Van Dale gecorrigeerd: het slaat niet op de inhoud van wat men zegt, maar op de manier waarop. Ook minder ‘goede’ dingen mogen aan de orde komen, want ‘bene’ wil zeggen: op een welwillende manier, keurig, niet scheldend. ‘Ten goede geduid’ zegt Van Dale. ‘Bene’ is geen object maar een bijwoordelijke bepaling die slaat op het (weggelaten) werkwoordelijke gezegde.
