Straatpastoraat in Hoorn
Binnenkort is het zover: Met financiële steun van de (diakonieën van de) Hoornse kerken en enkele sponsors en met instemming van de burgerlijke gemeente gaat er in Hoorn een straatpastor aangesteld worden. De advertentie om sollicitanten op te roepen gaat nog deze maand verschijnen. De bedoeling is een geschikte pastor contact te laten zoeken met de zwervende dak- en thuislozen die zich in Hoorn min of meer (op straat) schuilhouden. Nog niet zo lang geleden was er voor hen nauwelijks een aanspreekpunt, maar gelukkig is er in overleg met het Leger des Heils en de HWK (Hulpverlening vanuit de Westfriese Kerken) nu uitzicht op een practische, contactmakende pastor die een open oor (en hart) heeft voor thuislozen in onze stad. Zonder bureaucratische bemoeienis en direct gericht op bemoediging van mens tot mens. Als lid van de begeleidende commissie vind ik dit een uitstekend initiatief waarin al verschillende (meest grotere) steden ons zijn voorgegaan.
Uitjes
Nu de (wisselvallige) zomerse dagen aanstaande zijn, nemen verschillende contactgroepjes bij wie ik ben aangesloten, zich voor een dagje uit te gaan. Bij de planning daarvan maak ik gebruik van het advies dat ik vroeger aan mijn leerlingen gaf als ze een opstel moesten maken: ‘Quis, quid, ubi, quibus auxiliis, cur, quomodo, quando’. Vertaald: ‘Wie (gaan er mee?), wat (is het programma?), waar (gaan we heen?), met welke (vervoers)middelen?, waarom (spreekt ons deze bestemming aan?), hoe (regelen we eten en drinken?) en wanneer (gaan we?). Soms is het organiseren leuker dan het reisje zelf, maar we dromen natuurlijk van andersom!
Klasgenoot
Weer een klasgenoot van vroeger overleden! Afgelopen dinsdag heb ik in Den Helder de uitvaart bijgewoond van de oud-hoofdvlootaalmoezenier van de Nederlandse Marine. Hij was in 1950, één jaar vóór mij, op Hageveld zijn opleiding begonnen, maar kwam in onze klas terecht zodat ik hem goed leerde kennen. Geen type voor het leraarschap, maar een hartelijke pastor en zeer geschikt voor en geliefd bij de Marine. Na zijn pensionering kreeg hij van het bisdom de taak oudere pastores, bijvoorbeeld mij, op te zoeken en te kijken hoe het met hen ging. Dat deed hij met plezier, zonder enige bevoogding. Hij ruste in vrede.
Rode Kruis
Het is weer zover: de week van 14 tot 21 juni a.s. is het Rode Kruis-week. Met een huisgenoot ga ik dan sinds enkele jaren met de collectebus langs de ons toegewezen adressen om de jaarlijkse bijdragen te innen. Vaak krijgen we te horen: we maken wel wat over per giro. Ook goed natuurlijk. Voor de zekerheid geven we dan wel een kaartje met het Rode Kruis-gironummer (NL56INGB0000000661 t.n.v. Nederlandse Rode Kruis Den Haag). Als geheugensteuntje!
Hoevinudie?
In de krant van vanmorgen vroeg een taalkundige zich af of je het woord ‘vermoorden’ ook kon gebruiken bij het met geweld doden van dieren. Bij de koffie hadden we het daarover. De meesten vonden dat je abattoirmedewerkers geen moordenaars kan noemen. Maar één vond van wel! Wij lachten wat in ons vuistje want we wisten op welke partij hij stemt.
