Reisje
Het reisje naar het Moezelgebied met mijn zus en haar dochter en schoonzoon dat we intussen tot traditie in ons najaarsleven hebben gemaakt, was dit jaar een bijzondere ervaring: positief vanwege het gezelschap, de natuur daar aan de Moezel en het programma (Hildegard van Bingen), minder positief vanwege een dag eerder vertrek vanwege mijn gezondheid. Dat we het bedevaartsoord van Hildegard van (Ei)bingen wilden bezoeken kwam niet zozeer door de film van Herman Finkers maar door de uitstraling van die bijzondere twaalfde eeuwse vrouw die met recht een virgo universalis genoemd mag worden omdat ze zich in veel verschillende wetenschappen (alfa en bèta) had bekwaamd en daardoor in staat was diepgaande invloed uit te oefenen op de diepgang en de verbreiding van Benedictijnse vrouwenkloosters in haar en onze omgeving. Ze ging vrouwen voor in milieubewustzijn (fysica, plantkunde, kruiden, wijnbouw), maar ook in taalkunde (handschriften, poëzie) muziek (componeren, zang), filosofie (kosmologie, theologie) en liturgie (mystiek, visioenen). Ze vond de mens klein van gestalte maar groot van geest! En vrouwen best opgewassen tegen mannen!
Medicijnen
Het minder positieve van ons reisje van deze keer was dat ik daags voor onze vertrekdag niet kon eten en drinken vanwege een soort blokkade in mijn slokdarm waardoor ik veel slijm moest opgeven en moest hikken. Eerst dachten we dat er een dokter aan te pas moest komen, maar gelukkig ging het langzamerhand over. We besloten wel een dagje eerder naar huis te gaan. De huisarts stelde me gerust maar schreef me wel een pilletje voor en sindsdien heb ik nergens meer last van. Zo gaat dat: door oplopende leeftijd krijg je er zo nu en dan een nieuw medicijn bij: ik ben intussen aardig voorzien. Nou ja, zo lang dat helpt …
Politiek
Met deze keer extra belangstelling volg ik via krant en tv de ontwikkelingen in de Nederlandse politiek. Ook ik vind al langere tijd dat er in onze samenleving een omslag moet komen van ‘’Ik’ naar ‘We’ en dat we nu wel eens genoeg moeten hebben van de kloof tussen arm en rijk. Van de nieuwe gedachtengang van jongeren in het parlement verwacht ik wel wat: mijn eigen generatie heeft de beloften niet waargemaakt. De verkiezingen in november zie ik met vertrouwen tegemoet.
David
Terwijl ik bij Hildegard in Duitsland mijn heil zocht, waren mijn buurman-broer en zijn vrouw in Italië om o.a. Michelangelo’s David te bewonderen. Wat een prachtig beeld! Vroeger mochten we niet naar zoiets kijken omdat het een naakte jongeman voorstelt, maar een beetje normaal mens zal toch met bewondering kijken hoe de schepping van een mens de Schepper van ons allen kan benaderen. Vrouwelijk schoon is er in Florence ook volop te vinden -zelfs naakt- maar ware schoonheid verheft ons boven onze ingepompte kneuterigheid. Gelukkig dat men daar in Italië door grote kunstenaars bovenuitgestegen is en ons een niveau van ervaring biedt waar we vaak niet aan toekomen.
Hoevinudie?
Leonardo de Vinci:
Ga er van tijd tot tijd even tussenuit om je te ontspannen,
want wanneer je daarna terugkeert naar je gewone werkzaamheden,
zul je beter kunnen bekijken hoe je eigenlijk leeft;
door voortdurend hetzelfde te blijven doen zonder onderbreking
zal je beoordelingsvermogen minder objectief en zwakker worden.
