Onder ons
Met genoegen kijk ik zondagsavonds naar Podium Witteman. Informatief, gevarieerd, leerzaam op muziekgebied en zelfs gezellig. Afgelopen zondag viel er ook te lachen: er werd de spot gedreven met zogenaamde ‘kenners’ in het wereldje van de klassieke muziek. Die hebben hun eigen incrowdtaaltje om te showen met hun ingebeelde deskundigheid. Ze zeggen niet ‘het Concertgebouw van Amsterdam’ maar ‘het Gebouw’, niet ‘het Concertgebouworkest’ maar ‘KCO’ enzovoorts. Het deed me denken aan het pubergedrag dat ik vroeger zelf vertoonde toen ik met mijn zusjes insiderig discussieerde over de componisten die we op het spoor waren. Ook wij wilden toen onze ‘vertrouwelijke’ omgang met hen bewijzen door alleen hun voornaam te gebruiken. Vivaldi was bij ons Antonio, Bach meestal Johan Sebastiaan, tenzij we natuurlijk een van zijn familieleden bedoelden, Schubert was Franz 1, Liszt Frans 2, Strauss: Johan of Richard, Mozart Wolfgang óf Amadeus óf Nannerl óf Leopold enz. enz. Pubergedrag, maar ook wel leuk, vind ik nu.
Overkant
Hier in de Johannes Poststraat-buurt gaat binnenkort een hele serie huizen tegen de vlakte. Precies tegenover ons en de vroegere Engelbewaarderskerk. Volgens de moderne normen waren de huizen daar verouderd, de Woningstichting vindt dan vaak vervangen beter (en rendabeler) dan renoveren. De omgevenden zoals wij kregen keurig een uitnodiging om de geplande ontwerpen te bekijken. Gelukkig geen flats, maar geschakelde beneden- en bovenwoningen. Niet zo groot, weinig parkeergelegenheid en tuin, wel modern en efficiënt van buiten en van binnen. Architecten zitten niet stil: allerlei nieuwigheden -vooral in de keuken- wijzen op een zekere vindingrijkheid. Onze straat zal er van opknappen.
Assistentie
Afgelopen zondag mocht ik voorgaan in de Lucaskerk van Venhuizen. Omdat men daar zo nu en dan graag een volledige eucharistieviering wil en het voorgaan daarbij tot nu toe is voorbehouden aan celibataire priesters. Gelukkig zijn er in de meeste parochies tegenwoordig wel werkgroepen die de gewone kerkdiensten kunnen verzorgen, maar soms worden wij -de oudjes!- dus van stal gehaald. Vooral in de komende paasdagen en bij de eerste communie -meestal in de meimaand- hebben we het druk, vaak in diverse kerken. Ikzelf ben intussen betrokken bij Heerhugowaard ’t Kruis, Hoogkarspel, Tuitjenhorn en Venhuizen. Gelukkig niet álle zondagen!
Eva-Maria !
Morgen kom ik er eindelijk weer eens aan toe om een opera bij te wonen in de Amsterdamse Stopera. Wozzeck van Alban Berg (sorry voor de achternaam!) door de Nederlandse Opera met o.a. Eva-Maria Westbroek, onze Nederlandse topper. Büchners treurige Woyzeck-verhaal heb ik vroeger via mijn toneelhobby al wel meegekregen, maar deze uitvoering stemt je volgens de recensies nog wezenlijker diep treurig. Nou ja, ik zie het maar als een aanloop naar Goede Vrijdag.
Hoevinudie?
In ons huis is voetbal hét gesprek bij de koffie. Soms ontstaat er een gespannen sfeer want sommigen zijn voor Ajax, anderen voor Feyenoord. 020 tegen 010. Amsterdammers zijn ‘de bluffers’, Rotterdammers ‘de werkpaarden’. Ik ben voor de laatstgenoemden -mijn zus woont in Rotterdam- maar de bluffers wonnen afgelopen zondag. En nog terecht ook. Toevallig kwam na afloop van de wedstrijd onze buurvrouw, de uitvaartonderneemster die haar tienjarig jubileum vierde, ons verrassen met voor ieder een luxe gebakje. Ik kon geen hap door mijn keel krijgen, dat begrijpt u.
