Moeder Natuur – Riet enTiny – Dante-groep – Heerhugowaard – Hoevinudie?

Moeder Natuur – Riet enTiny – Dante-groep – Heerhugowaard – Hoevinudie?

Moeder Natuur
Dit nieuwe herfstseizoen begint met prachtige zonnige dagen zonder wind of kou. Terwijl deze zomer de meeste dagen ook al zo aangenaam waren. In tegenstelling tot de werkelijkheid van de mensenwereld (vliegtuigramp, Oekraïne, Ebola enz.) lijkt moeder natuur ons te willen troosten. Ons althans. 

Tiny en Riet
Wij hier in onze interne kring hebben weer twee erg droevige uitvaarten moeten meemaken. Eén van de vrouw van onze Risdamkoster: Tiny Pater-Beerepoot. Na een dappere strijd moest zij zich teruggeven aan de Schepper. Hetzelfde geldt voor een van de meest trouwe bezoeksters van onze maandagochtendgroep: Riet (Maria!) Hageman-van Klaveren. Beiden zagen het aankomen, maar nu ze weg zijn uit onze kring, voelen we het gemis (vooral hun echtgenoten). We houden ze in onze gedachten alsof ze nog met ons meeleven.

Dante-groep
Met mijn (ik bedoel: onze) Dante-leesgroep zijn we al lang Dante voorbij! Na de grote Italiaan hebben we ons intussen gewaagd aan de Ilias van Homerus via de heerlijke vertaling van Patrick Lateur. En vervolgens genoten we van de Pelgrimage van Lord Byron, vertaald door onze vriendin Ike Cialona. Dit seizoen willen we Homerus’ Odyssee gaan doen, maar Lateur laat op zich wachten. Toch gaan we vanmiddag het leesseizoen weer beginnen met de grote blinde ziener, nu in zijn verhaal over de veelgeplaagde maar vindingrijke Odysseus. Dan maar (voorlopig) in de vertaling van Schwartz. Op onze leeftijd deze teksten uit onze jeugdopleiding lezen is een heel aparte ervaring: je mag dan de Griekse woordjes wat kwijt zijn, de inhoud en de emoties van het verhaal dringen veel beter tot je door. Wel mis je bij elke vertaling iets van de sfeer, de klanken en het ritme van de gro(o)t(st)e dichter. Onorate l’altissimo poeta!

Heerhugowaard
Vorige week vrijdag hebben we met de leden van onze parochiegespreksgroep het jaarlijkse uitje gemaakt. Deze keer dicht bij huis: Heerhugowaard. Daar bezochten we drie grote bijzondere tuinen waarin veel kunstwerken te bewonderen zijn. Natuur en cultuur dus. De tuin van Cees en Els Verkerke aan de Beukenlaan in HH-waard ’t Kruis is één en al natuurpracht! De wilde groei, de rijkdom aan bomen, struiken, planten en bloemen, de vogelnesten en de kunstwerken: een loflied aan de schepping! Daarna waren we volop verdiept in alles wat er aan natuur en cultuur te ervaren is op het uitgebreide terrein van Hovenier John Koomen aan de A. C. de Graafweg. Wat een interessante pracht aan kunstwerken en flora (vooral allerlei boomsoorten)! En tenslotte bezochten we Artifarm aan de Rustenburgerwerg, waar we al eens eerder geweest waren maar waar nu weer nieuwe kunstwerken in de buitenlucht tentoongesteld staan, gemaakt door ervaren amateurs uit vele soorten bijzonder materiaal. We konden onze verbazing en bewondering haast niet beheersen. Tot besluit een heerlijke maaltijd in La Mère Anne. Wat wil je nog meer?

Hoevinudie?
Net toen ik zat te denken: wat deze keer in Hoevinudie?, kwam er bij mij een poster binnen van het Leerhuis van De Nieuwe Liefde in Amsterdam. Daar stond een mooie slogan op die ik u, nu het leerseizoen op de scholen weer is begonnen, hierbij doorgeef: Leren is een levenslang proces van gewetensvorming (Huub Oosterhuis).