Laptop
Mijn eerste krabbels op de computer liet ik los op de laptop die ik bij mijn pensionering van de parochianen van Hoorn cadeau had gekregen. Dat was in juni 2003. De reeks halfmaandelijkse nieuwtjes, waar wat u nu leest een onderdeel van is, begon ik in december 2004. En bij gelegenheid van mijn gouden ambtsjubileum in 2013 gaf ik het geschrevene in deze rubriek uit in een boekje dat aan de meevierders van dat feest gratis beschikbaar werd gesteld onder de titel ‘Oud Nieuws’. Ik heb daar intussen heel wat reacties op gehad, altijd een genoegen om te horen of te lezen. Intussen is er al weer bijna vijf jaar toegevoegd aan dat site-nieuws. Misschien wordt het tijd om aan een vervolgboekje te denken: ‘Oud Nieuws II’. Het idee kwam bij me op naar aanleiding van mijn sinds vorige week in gebruik zijnde nieuw laptop waarop ik nu bezig ben. Al een paar keer heb ik mijn meerdelige computerinstallatie verwisseld omdat zo’n ding kennelijk door het gebruik langzamer wordt (net als u en ik!!). Maar nu kreeg ik het advies weer een laptop aan te schaffen. Die zijn opnieuw in de mode en de voordelen zijn: gemakkelijk verplaatsbaar en meeneembaar in de trein of in de tuin, het dashbord is handiger, minder ruimte vragend op je bureau en, indien gesloten, bruikbaar als onderlegger voor bloknotes en notitiebriefjes. En de prijs is net als bij televisies aanmerkelijk lager dan vroeger. Ik ben al weer aardig gewend aan mijn nieuwe ‘huisdier’: op enkele nieuwigheden na kom ik er redelijk vlot mee klaar, mede doordat mijn buurman-broer als personal coach optreedt.
Pyeongchang
Sommigen vinden er niets aan, maar ik heb er naar uitgezien: de olympische winterspelen in Pyeongchang, Hoe je dit woord schrijft, heb ik gecontroleerd in de kranten. Kennelijk is er ergens een instantie die daarover heeft beslist: overal vind je de spelling ervan op deze manier. Zelf ben ik eigenlijk niet zo bezeten van sport -al maken de Onderdijkse Welen van Strandvogels (volop familie) volgens het NHD de mooiste goals- maar de verweving van winterse topsport met Oosterse organisatie en techniek lijkt me boeiend om -op afstand- mee te maken. Bij ‘winterspelen’ komt er bij mij van alles boven uit mijn jeugdjaren, toen ijs, schaatsen, wanten en bivakmutsen, sneeuw en pegels er elk jaar rondom de jaarwisseling helemaal bijhoorden. Bij ‘zomerspelen’ zijn het meer mijn tienerjaren die in mijn geheugen opspelen. Gek eigenlijk dat op mijn (en uw?) leeftijd haast alles wat je meemaakt begeleid wordt door herinneringen.
Film
Soms ga ik in mijn eentje naar de film. Meestal in Amsterdam: daar is keus. Ik maak er dan een prettig uitje van door de heenreis met de bus af te leggen als het nog licht is en de terugreis met de trein als de avond is gevallen en ik vlug thuis wil zijn. De busreis door het (Waterlandse) landschap vind ik al een hele ervaring die elk seizoen weer anders is. Vorige maand zag ik ‘Call Me By Your Name’ over hoe diep een homofiele jeugdliefde kan gaan. En vorige week ‘Darkest Hour’ over Churchill’s optreden in de Tweede Wereldoorlog. De eerste boeiend, de tweede interessant. Verwerken-van-een-verliefdheid naast een-held-zijn-ondanks-een-moeilijk karakter. Na zulke films heb je in de trein alle reistijd nodig om de input te verwerken. Wat zijn moderne films toch veel indringender dan die van vroeger! Of lijkt dat maar zo en ben je als oudere veel gevoeliger?
Beatrix
Soms voel ik me trots op ‘mijn’ generatie. Neem nou Beatrix, intussen tachtig en gelukkig nog in goede conditie. Wat heeft die niet allemaal te verwerken gekregen! Zowel in haar publieke functie als in haar privé-sfeer. Natuurlijk heeft ze in veel opzichten geprofiteerd van het leven dat voor haar geregeld werd, maar in drieërlei opzicht bewonder ik haar: verantwoordelijkheid nemen en niet weglopen van de mensen, geen dom doetje zijn als het over protocol gaat maar er zelf iets van maken en niet klagen over het glazen huis waarin je zit opgesloten maar kijken hoe je erdoor kunt meewerken aan een modernisering van de samenleving. Wilhelmina en Juliana in hun waarde laten en Willem Alexander niet belemmeren. Als jongeren van de jaren zestig kunnen wij (hum!) ons toch maar beroemen op het voorbeeld van zulke generatiegenoten!
Hoevinudie?
Weet u wat de bijbelse uitdrukking is voor ‘je testament maken’? ‘Regel je huis’! Het hangt natuurlijk weer van de vertaling af hoe dat wordt weergegeven in het Nederlands. Ik heb daarnaar gekeken, De Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) heeft: ‘Maak je laatste wilsbeschikking op’. De Statenvertaling (SV): ‘Geef bevel aan uw huis’. De herziene SV: ‘Regel de zaken van uw huis’. De Naardense Oussoren-vertaling (de meest grondtekst gevoelige): ‘Gebied over uw huis’. De Bijbel in Gewone Taal (BGT): ‘Regel alvast wat er na uw dood moet gebeuren’. De (katholieke) Willibrordvertaling (WV): ‘Stel orde op uw huis’.
Ik houd ervan dit soort nuances te onderzoeken. Soms word je daar wijzer van.
