KNO-BAHA – Alkibiades – Boekje – Poësie – Hoevinudie?

KNO-BAHA – Alkibiades – Boekje – Poësie – Hoevinudie?

KNO-BAHA
Vanmorgen heb ik mijn Baha-gehoorapparaat aangesloten gekregen. Dat is de derde geneeskundige behandeling die ik vanwege mij leeftijd moest ondergaan: alle drie met geweldig resultaat: hernia met veel pijn aan rechterbeen, prostaatplasprobleem met gezelschapsmijding en nu dus hardhorendheid. De medische hulpverlening kan bij mij niet meer kapot: deskundigheid alom en vriendelijke zorgverlening op hoog niveau. Je krijgt er weer levensmoed van, als het tenminste zo afloopt als bij mij. Ik besef natuurlijk wel dat het ging om kwalen waar wat aan te doen was. En ik denk daarbij aan het verlies van mijn twee oudste zussen bij wie dit niet zo was. Ik groet ze liefdevol op afstand.

Alkibiades tegenover Van Oostrom
Bij gelegenheid van mijn dubbeljubileum op 8 juni jl. (85 jaar in leven en 60 jaar geestelijke) ontving ik als geschenk enkele boekenbonnen. Daar was ik best blij mee want ik had twee boeken in mijn achterhoofd die ik daar graag eens mee zou willen kopen: Alkibiades van Ilja Leonard Pfeijffer en Van den vos Reynaerde van Frits van Oostrom. Aan twee bonnen had ik genoeg: de prijs viel me mee voor deze fundamentele werken van schrijvers die hun vak als geen ander verstaan. In onze Dante-groep zijn we toe aan een nieuwe keuze nu we Goethes Faust bijna onder de knie hebben en we de beide genoemde boeken in aanmerking vinden komen. Er is nog niet beslist maar ik denk dat mijn stem gaat naar Van Oostrom, al was het maar omdat het boek van Pfeijffer wel een erg dikke pil is en ik me als neerlandicus nogal thuis voel bij Van Oostrom. We zullen zien.

Boekje Nieuwer Oud Nieuws
Zoals sommigen van u weten, heb ik de nieuwtjes van deze siterubriek van de laatste tien jaar -net als die van de tien daarvoor- in een keurig boekje laten drukken voor degenen die er in geïnteresseerd zouden zijn. Tot mijn vreugde heb ik er al heel wat van kwijt gekund aan familie, vrienden en kennissen. Het is altijd wel leuk, vind ik, nog eens wat terug te roepen uit het recente verleden en dan te kijken of je daar nog wat van herinnert en of je er nog hetzelfde over denkt. Ik kreeg nogal wat complimenten voor de variatie, de humor en de niet te lange omvang van de items. En ook voor de afwisseling van ernst en luim. Dat laatste leerden wij vroeger op Hageveld: Omne tulit punctum qui miscuit utile dulci. (Horatius: De Arte Poetica vers 343): Degene die het nuttige met het aangename verenigt, krijgt terecht alle bijval.

Poësie-album
Een van ons maandagochtendgroepje had haar poësie-album (spreek uit: poessie) van vroeger meegenomen. Bijna honderd jaar oud, dus lang bewaard. Gnuivend las ze een van de bijdragen voor:

Goede Morgen, Maandag!
Hoe gaat het met Dinsdag?
oe de groeten aan Woensdag
En zeg tegen Donderdag
Dat ik aanstaande Vrijdag
Met de trein van Zaterdag
Tot Zondag kom Logeren.

Rietje Boerkool

Hoevinudie?
Twee ‘gedichtjes’ uit het bovenvermelde album:
1. 15 jan – nu – Arie
moet je weten
ben ik zo de wereld
ingesmeten.

2. Tip Tap Top
Afra houdt van drop.