Jos van Los
Afgelopen vrijdag was de crematie van onze, tot ons aller verdriet zo jong en onverwachts overleden neef Jos Weel, de leider van de Los Onderdikos-band en van veel andere muziekgroepen. Hij was, ook in onze familie, een met iedereen meelevende, belangstellende en hartelijke persoonlijkheid die een heel eigen enthousiaste en hulpvaardige manier van leven had. Voor ieder die hem kende, was het dan ook een indringend verlies toen hij na een ziekte van nog geen maand (longembolie) wegviel uit ons midden. Een ramp voor zijn vrouw en kinderen natuurlijk. Er was een onvoorstelbaar grote groep vrienden en bekenden opgekomen om hem de laatste eer te bewijzen. We zijn allen dankbaar dat ons zo’n prachtmens was meegegeven.
Kerst op komst
Mijn kerstpreek heb ik al klaar. Althans: in de grondverf. Ik ga deze keer het verschil benadrukken tussen Kerstmis en Pasen. Of het theologisch klopt, weet ik niet zeker, maar Pasen is volgens mij meer iets verticaals, Kerst iets horizontaals. Niet natuurkundig of wiskundig natuurlijk, maar symbolisch. Het kruis(teken) staat met beide feestdagen in verband: met Pasen gaat het leven de diepte in om de ondergang te boven te komen -meer individueel-, met Kerstmis zoeken we elkaar om in vrede samen te zijn van links naar rechts -meer sociaal-. Pasen kun je misschien in je eentje of in stilte doormaken, Kerstmis niet: dan moet je je eenzaamheid verdrijven door het samenzijn met en voor anderen. Alvast mijn beste wensen voor het lukken daarvan.
Oosterhuis
Met grote aandacht heb ik de (voorlopige) biografie gelezen van Huub Oosterhuis “De Paus van Amsterdam” door Marc van Dijk. De humoristische titel is goed gevonden: een tikje autoritair is hij wel! Ik heb het boek in één ruk uitgelezen, ook omdat ikzelf veel van wat hij heeft beleefd in mijn omstandigheden ook heb doorgemaakt. Van Oosterhuis krijg je door dit boek een veel eerlijker idee: hij blijkt een grote, talentvolle persoonlijkheid met een geweldige inzet voor zijn ideaal (“een betere wereld”), maar ook een heel eigen type mens met een sterk zelfbewustzijn. En de geschiedenis van zijn leven geeft ook een diepergaand idee van wat we de laatste zestig jaar hebben doorgemaakt in (de liturgie van) de Nederlandse kerk.
Westerzaaltje
In het naar mevrouw Wester-de Vries genoemde zaaltje tussen de voormalige Hoornse Engelbewaarderskerk en mijn (opvang)huis komen regelmatig verschillende groepen samen voor vergaderingen, bezinningsbijeenkomsten en gezelligheidsontmoetingen. Binnenkort zal daar een mooie, uit prachtig natuurhout gemaakte en artistiek bewerkte kast staan met gothische motieven en vier ingebouwde heiligenbeelden. Een schenking van een voorname mevrouw die zelf de opdracht ertoe aan de kunstenaar/meubelmaker had gegeven. Zo’n kast past niet in een moderne huiskamer, maar bij ons komt hij vast goed tot zijn recht. Wie de gebeeldhouwde heilgen precies zijn moeten we nog onderzoeken. Eén ervan is moeder Anna met Maria op schoot, de andere drie zijn herkenbaar aan hun attributen: een bedelnap, een grote gevouwen doek om zijn armen en een opengeslagen boek. Er staat ook een Latijnse tekst ingegraveerd. We zullen dus de komende tijd aardig wat te puzzelen hebben!
