Hebreeuws – WFG-WBW – Summertime – opruimen – Hoevinudie?

Hebreeuws – WFG-WBW – Summertime – opruimen – Hoevinudie?

Hebreeuws
Het nieuwe schoolseizoen is begonnen. Ik zie ’s morgens de ouders met kinderen weer langskomen rond half negen op weg naar school en even later de middelbare scholieren de andere richting uit naar Werenfridus. Gelukkig gaat niet alles alleen maar voorbij; ikzelf zit ook nog op school en wel in mijn eigen ontvangstzaaltje waar een paar woensdagochtenden in de maand een Hebreeuwslezende groep geestelijken bezig is met het bijbelboek Exodus. Ook daar is het nieuwe seizoen goed gestart: er zijn drie ‘nieuwen’ bijgekomen zodat we nu met vijftien zijn en het zaaltje bijna te klein is. Maar men is erg inschikkelijk en erg in zijn schik met de locatie: we kunnen ons er goed concentreren en mijn koffie met koek wordt zeer op prijs gesteld. Er zitten een paar echte deskundigen tussen, dus ik voel me weer in de klas als vroeger op het seminarie.

Westfries Genootschap en Westfries Biografisch Woordenboek
Van de week zijn we weer bijeengeweest in het Westfries Archief (naast het vervallen Mill Hill-missiehuis) voor de vergadering van de Commisie Geschiedschrijving van het Westfries Genootschap. We hebben een nieuwe voorzitter: de heer Leen Spaans, oud-rector van het Jan Arentszcollege in Alkmaar. Een van de op stapel staande activiteiten is de uitgave van een boek over de veranderingen van de laatste jaren in het gebied van West-Friesland. Na die bijeenkomst vergaderde de redactie van het Westfries Biografisch Woordenboek. Het is altijd een hele uitzoekerij wie daar nu wel of niet een plaatsje in verdient. Intussen heeft de burgemeester van Hoorn de discussie aangezwengeld of er een verbindingsstreepje in de naam van ons gebied moet of niet. Hijzelf vindt van niet (en ik ook) maar ‘hogerhand’ is het tot nu toe daar niet mee eens. Spannend!!

Summertime
….and the livin’ is easy….! Inderdaad: de heerlijk lange zomer die we gekregen hebben dit jaar haalt je over alle depressiegevoelens heen! Nou ja, Syrië…… Wat zou het toch heerlijk zijn als we moeder natuur niet stoorden met allerlei menselijke agressie vanwege ras, godsdienst of economische hebzucht. Maar ja, dit soort gedroom haalt natuurlijk niets uit. Ik voel me nogal verward: morgen zal ik bidden om vrede in Syrië maar daarna zit ik in de tuin te genieten van de mooie nazomer. Hoe zal zo’n Obama zich voelen? En zo’n Assad? Ik kom er niet uit en de situatie deprimeert ons en dus mij ook. Maar het heeft geen zin de tuin te ontlopen….

Opruimen
Bij mij is de grote schoonmaak niet in het voorjaar maar in de grote vakantietijd. Ik ben aardig opgeschoten: mijn zitkamer is zoals ik hem hebben wil, mijn bibliotheek is over de helft en mijn schuurtje is eindelijk al aardig onder handen genomen. Mijn probleem is wel dat ik nu moet volhouden terwijl er zoveel andere dingen zijn die mijn aandacht vragen en eigenlijk leuker en acuter zijn. En dat je ‘opruimen’ eigenlijk alleen zelf kunt doen, want jij alleen weet wat wegkan en wat niet. En dan die emotionele waarde… En dat opdringerige gevoel van: na mijn dood gooien ze álles weg! Nou ja, het zijn natuurlijk eigenlijk zaken waar je je niet echt druk om moet maken -zei mijn moeder altijd- en het heeft ook iets aardigs sommige spulletjes nog eens tegen te komen.

Hoevinudie?
Vraagt de onderwijzer: ‘Leven er in Europa nog menseneters?’ Steekt pientere Pietje zijn vinger op: ‘Ja, meester, in Venetië, daar leven ze van de toeristen!’.