Februari
Februari –mag aan het begin van een zin of als kopje nog met een hoofdletter!– begon bij ons met een stralende dag. In de nacht na prinses Beatrix’ verjaardag is het wel nog flink koud geweest -zonder vorst-, maar de nieuwe maand bracht bijna al een beginnende lente. Ik las in een blad voor ouderen dat veel senioren soms worstelen met een winterdip en zelfs geneigd zijn dan de gordijnen langer dicht te houden, maar bij ons is de tuin nu al een uitdaging en lenteklaar. Bemoedigend!
Weeltje
Sinds de laatste januari-week van dit jaar (2024-01-22 op z’n Amerikaans) woont er een geboren New Yorkertje met de naam Weel in de States! Mijn (ex-Hollandse) oomzegger en zijn (Amerikaanse) vrouw kregen een welgeschapen zoon. Voor mijn ouders zou zoiets vroeger haast onvoorstelbaar zijn geweest: mijn moeder was altijd bang dat een van haar kinderen zou emigreren en wilde alle kippen dicht bij het hok houden, maar ik merk nu dat de wereld haast één woonterrein is geworden door de alles beheersende communicatiemiddelen. Mijn broer en schoonzus -de grootouders van de nieuwe wereldburger- hebben via mobiel en computer overvloedig auditief en visueel contact met het gezin van hun nieuwe kleinzoon, soms meer dan met dat van hun oudste dat gewoon in ons eigen land woont en vaak even langs komt. Ik hoop dat onze uitplanting in the brave new world een bijdrage mag zijn aan de toekomst van een betere wereld daar.
Inslapen
Ik had de laatste tijd nogal eens moeite met inslapen als de dag erop zat. Allerlei middeltjes geprobeerd: niet te vroeg naar bed, extra sokken aan, extra winterdeken, paracetamol, wandelingetje vooraf, warme melk, rustgevend muziekje, stukje bijbellezen, slaapmutsje, noem maar op. Niets hielp en daar lig je dan weer wakker van. Totdat ik een ingeving kreeg toen ik de computer erover raadpleegde: Zorg dat uw slaapkamer koel is, stond er. Nu grenst mijn slaapvertrek aan mijn zitkamer en ik liet de deur ertussen alvast ’s avonds openstaan om niet ‘met mijn blote voeten op het koude zeil’ terecht te hoeven komen. Fout! Voor inslapen moet de omgeving koel zijn. Dus voortaan gaat de kamerdeur tijdig dicht en het slaapraam (gedeeltelijk) open en ja hoor: ik slaap weer als een roos. Zie onderstaande ‘Hoevinudie?’.
Kalendergevoeligheid
Zoals u wel gemerkt zult hebben ben ik uitzonderlijk kalendergevoelig. Misschien is het wel een verslaving. In het afgelopen jaar volgde ik naast het Gerardusdagkalendertje mijn verjaardagkalender, mijn agenda, de Enkhuizer Almanak, de Liturgische kalender en de Taalkalender. Deze laatste heb ik vanaf het jaarbegin vervangen door de Historische kalender omdat ik taalweetjes niet meer zo interessant vond en het historische van biografieën en geschiedenisboeken me meer is gaan boeien. Tot nu toe bevalt de Historische Scheurkalender me heel goed: je kunt merken dat de samenstellers ervan wetenschappelijke deskundigen zijn die de gekleurde eenzijdigheid van de vroegere geschiedschrijvers te boven zijn gekomen. Zo’n kalenderblaadje kan je soms op het spoor brengen van een nader onderzoek naar de verdere achtergrond van een thema met behulp van de computer.
Hoevinudie?
Berceuse
Slaap als een reus
slaap als een roos
slaap als een reus van een roos
reuzeke
rozeke
zoetekoeksdozeke
doe de deur dicht van de doos
Ik slaap
Paul van Ostayen (1896-1928)
