Engel over Taal – Toneel – Archie – Zonnepanelen – Hoevinudie?

Engel over Taal – Toneel – Archie – Zonnepanelen – Hoevinudie?

Engel van Hoorn over Taal en Talen
Afgelopen zondag was ik weer eens aanwezig bij de zondagmiddagsessie van ‘De Engel van Hoorn’. Onder leiding van ds. Rudolf Kooiman en met bijna stoelen tekort ging het in de voormalige kapel van ‘Dijk en Duin’over de variatie in de betekenissen van het woord ’taal’: muziektaal, spreek- en schrijftaal, beeldtaal, symbooltaal, taal van de stilte enz. Het was een boeiend en gevarieerd geheel dat ons werd voorgeschoteld, waarvan mij het meest is bijgebleven de vijf mogelijke vormen van ‘liefdestaal’: 1: aanraken en knuffelen, 2: aanspreken en luisteren, 3: bij iemand aanwezig zijn (eventueel in stilte), 4: attenties geven of krijgen en 5: elkaar helpen bij werkzaamheden. De een is sterker bij het een, de ander bij het ander.

Toneel
Gisteravond heb ik in de oude zaal van de Amsterdamse Schouwburg (o, zoete herinnering!) het stuk van Ingmar Bergman ‘Uit het leven van Marionetten’ bijgewoond van Internationaal Theater Amsterdam (voorheen: Toneelgroep Amsterdam) onder regie van Nanouk Leopold. Goed dat er een inleiding aan de voorstelling voorafging: dan komt zo’n stuk -net als bij de opera- beter bij je binnen. Zoals tegenwoordig gebruikelijk werd er volop gebruikgemaakt van de moderne licht- en filmtechniek en mede daardoor was de verstaanbaarheid van de tekstzegging uitstekend. Bergmans thematiek is nog steeds hoogst actueel en diepgravend: hoe doorbreek je het onechte personage-gedoe in de samenleving en in jezelf. Het is een hele opgave alle nuances van de tekst en het spel te verwerken -Erik Vos zou het ’toch teveel een praatstuk’ noemen- maar ik heb genoten, want de inhoud was dramatisch genoeg.

Archibald
Van de week stond er een stuk in de krant over Archie de Ceuniinck van Capelle, die ik goed gekend heb. Hij was ‘in mijn tijd’ docent Aardrijkskunde aan het Werenfridus in Hoorn en meelevend parochiaan, maar -zo bleek uit het artikel waarvoor zijn zoon Chris was geïntervieuwd- had een Indonesisch verleden waarin hij net als zijn vrouw Lenie -maar op afstand van haar- in een Jappenkamp was geïnterneerd geweest met alle afschuwelijke ontberingen vandien. Zijn kinderen hadden de wederzijdse brieven van hun ouders teruggevonden in de nalatenschap -thuis was het Indië-gebeuren taboe geweest- en ze vonden het verantwoord daarover te publiceren. Binnenkort is er een avond over Archibald en Lenie op het Hoornse Oostereiland: ik ga erheen!

Zonnepanelen
Al gaan de temperaturen van dag en nacht nu wel wat omlaag: wat hebben we een prachtige herfst! Mijn fruitoogst ligt intussen veilig op de fruitschaal en mijn tuinvogels zoeken hernieuwd huiselijk contact, maar buiten is het nog volop kleur en zonlicht. Dit laatste is niet alleen een weldaad voor onze ogen, maar ook voor onze portemonnees: onze dakzonnepanelen produceren ongetwijfeld electriciteit bij het leven en ik zie nu al vol blijde verwachting uit naar de verrekening met de energieleverancier in het komende voorjaar!

Hoevinudie?
Onlangs had ik een meningsverschil naar aanleiding van Allerzielen. Met iemand die een hekel had aan kerkhofbezoek. ‘Zo stil’ vond ze. Ik zei: ‘Op een kerkhof is het nooit stil!’. ‘O nee?’ zei ze, enigzins geschrokken. ‘Nou ja’, corrigeerde ik mezelf, ‘wel als je geen oren hebt’.