Dante revisited
Tot mijn vreugde kreeg ik vorige week een uitnodiging om mijn Dante-lezing nog eens te komen voordragen op een aanstaande bijeenkomst van Pastoraal Werkenden in ons bisdom. Zoiets doe ik graag. Het is voor mij een gelegenheid om nog eens te duiken in het materiaal dat ik over de gro(o)t(st)e dichter verzameld heb. Ik vond bijvoorbeeld een niet geheel voltooid gedicht van mijn eigen hand over een denkbeeldige tante van Dante. Volgens mij heb ik dat indertijd niet op deze site gezet wegens onvoltooidheid. Daarom krijgt u het nu, want ik heb het gecorrigeerd en afgemaakt. Het is niet al te serieus bedoeld.
Dantes Tante
De tante van Dante lag ziek in Florence.
Ze was een beroemdheid in zang en in dans.
Als zij eens zou sterven, kreeg hij vast een kans
Zijn stad te bezoeken, “vaarwel” op de krans.
Maar toen het zover was -ja, hij was erbij-
Was tout’ La Florence ook van de partij!
De uitvaart van tante, zag hij van opzij,
Zag zwart van de Welfen in donk’re kledij.
De vreemdste figuren, in zijde of pij,
Vertoonden hun fratsen in d’ oude abdij.
Dus nauw’ was het In Paradisum voorbij
Of Dante vertrok. Heden ik, morgen gij.
De hoogste der dichters van ’t Hogere Woord
was voortaan weer balling en bleef in zijn oord.
Bedenkt dus: al wordt ook uw tante vermoord,
Ga niet naar haar uitvaart en schrijf! Zegt het voort!
Suikerfeest
Vanmorgen vroeg was het op de hoek van onze straat een drukte van belang. Ik woon tegenover de Hoornse Marokkaanse Moskee en daar was het -na de afsluiting van de Ramadan- Suikerfeest. Hele gezinnen waren opgekomen. Het ging er luidruchtig en vrolijk aan toe: je zag dat er een feeststemming heerste en er was allerlei lange en witte kleding te zien. Men begroette elkaar uitgebreid en hartelijk. Ik moest denken aan de vroegere parochiefeesten in en om onze kerk en voelde behalve nostalgie een zekere jaloersheid. Als kind vroeger en als pastor later genoot ik altijd zeer van onze grote feestdagen. Wat ik wel vreemd vond was dat om half tien alles weer rustig was: geen moslim meer te zien bij de moskee. Misschien wordt het feest in huiselijke kring voortgezet, zoals bij ons na de eerste communie. Ik zal er morgen eens naar vragen.
Oud-Hollands
Het afgelopen weekeinde kwam ik terecht in Haarlem (prachtige tentoonstelling in De Hallen op de Grote Markt, alwaar fijne terrasjes) en in Delft (heerlijk weer, nieuw station in aanbouw). Die oude Hollandse steden blijven hun aantrekkelijkheid houden. Hoorn is daarin gelukkig geen uitzondering. Ik ging beseffen dat ik veel te weinig in Enkhuizen en Gouda kom. Medemblik en Schagen ken ik goed genoeg.
Tour
Ook vandaag weer een étappe. Maar eerlijk gezegd moeten we het dit jaar nogal van het landschap en de valpartijen hebben. Als televisiekijker dan. Nou ja, wie weet wat ons nog te wachten staat. En om wie gaat het eigenlijk? Om de luie thuisblijver of om de renners die zich kunnen uitleven in hun sport en daarbij zo hoog mogelijk willen klimmen in het klassement? Als er geen tv en geen toekijkend publiek zouden zijn, zou de Tour toch door moeten gaan. Voor de renners!
Hoevinudie?
Zonder ervaring praten is dom, met ervaring zwijgen wijs
