Celibaat
Het ergert me nogal dat bij de discussies over het clericale kindermisbruik vaak geen onderscheid gemaakt wordt tussen celibaat als ‘seksuele onthouding vanwege ‘het hogere’ zoals in kloosters’ tegenover ‘de verplichte koppeling van celibaat en priesterschap’. Het eerste is -als het goed is- vrijwillig gekozen, het andere door anderen vanuit een bepaald soort theologie in de kerkgeschiedenis aan het priesterschap gekoppeld. Niemand wordt gedwongen tot het priesterschap, maar priesters wel tot het celibaat, althans in de pausgeleide kerk. De koppeling, die officiële verplichting voor priesters, is al eeuwen omstreden. Omdat sommigen vinden dat priesters los moeten staan van een persoonlijke menselijke liefdesrelatie, terwijl anderen juist vinden dat zo’n relatie een steun kan zijn, ook voor een priesterpastor. Laat iemand toch vrij zijn in zijn of haar keuze om priesterschap al of niet met een trouwe menselijke privérelatie te combineren! In een klooster ligt celibaat voor de hand, ‘in de wereld’ niet. Uit de verplichte koppeling komt allerlei ellende voort: smachtende monniken of machtsbeluste en van hun positie misbruikmakende wereldgeestelijken. En door die achterhaalde koppeling worden er niet-smachtende en/of niet-machtsbeluste priesters nauwelijks meer gevonden.
Migratie
Afglopen zaterdagmiddag was ik op ‘Dijk en Duin” aan de Hoornse Wilhelminalaan bij de lezing van Jona Lendering over ‘Migratie in de Oude Wereldgeschiedenis’. Hij is expert in het uitzoeken van hoe het anders was dan in ‘het verhaal gaat’ wordt beweerd en ik ben gek op alternatieve benaderingen. Dus ik heb genoten! Hij stuurde ons na afloop meteen zijn diapresentatie en een samenvatting van zijn boeiende verhaal (dat trouwens binnenkort als boek verschijnt). Hij maakte ons vooral drie dingen duidelijk, waarover ik nog steeds loop na te denken. 1, Migratie van mensengroepen is van alle tijden en hoort dus bij de natuur van de mens. 2. Geen mens is 100% autochtoon in de betekenis van ‘geheel afkomstig van zijn of haar geboorteplaats’. 3. De DNA-tracering van een persoon (en van een dier?) brengt oneindig veel meer aan het licht dan alleen de actieradius of de familiekenmerken. Met allerlei historische verwijzingen of afbeeldingen (Hebreeën, Hellenen en Hellenisten. Romeinen, Hunnen, Germanen…) illustreerde hij zijn stelling dat een zekere kosmopolitische neiging en migratiedrang de mensen altijd hebben bezield, al waren er natuurlijk vaak ook practische redenen voor het niet-plaatsgebonden blijven. Leerzaam! En dat niet alleen voor chauvinisten en nationalisten!
Energiekosten
Ook ons hier in ons samenlevingshuis vliegen de energieprizen om de oren! Als ik het goed begrijp, is het meedoen aan de bezuinigingen in het gebruik uiteindelijk een onkostenpost: de electriciteit wordt als milieuvriendelijk gepropageerd, maar ook aanzienlijk duurder op de rekening gezet. En het isoleren van je huis werkt bezuinigend maar vreet investeringsgeld omdat je er met dubbelglas en zonnepanelen niet bent. Ik wil niet klagen omdat ik een prima pensioen heb, maar ik heb wel de indruk dat veel ‘vernieuwingen’ eerst als voordelig voor particulieren worden voorgesteld maar op een of andere manier alleen als winst voor de betrokken bedrijven uitvallen.
Loslaten, ontheemding
Oud worden betekent los (moeten) laten, gedwongen of gewild. Soms gedwongen én gewild. Dat soort wijsheid kom ik nogal eens tegen. Maar ons soort mensen (!) dat van ‘voor de oorlog’ is, raakt de laatste jaren wel erg snel allerlei ‘vertrouwdheden’ kwijt! ‘Hier alleen pinnen’ bij de supermarkt of de apotheek terwijl je uit je portemonnee wilt betalen, de dagelijkse ‘bus’ als je op een klein dorp woont, de brievenbus als je iemand een brief of kaartje wilt sturen, je kerk als die een andere bestemming heeft gekregen, het vrije inloopspreekuur bij de dokter, en noem maar op…. Wie helpt ons om het oude-vertrouwde los te laten? Persoonlijk was ik nogal in de war toen ik moest verwerken dat er voortaan geen Nederlands meer aan de VU gestudeerd kan worden als je van je middelbare school afkomt. Gelukkig ben ik er op tijd bij geweest (al was ik voor mijn jaargenoten een ‘ouder iemand’) maar mijn alma mater met haar personeel van toen leven nog sterk in mij voort. Nou ja, alles heeft zijn tijd, maar een beetje ontheemd ga je je er wel van voelen.
Hoevinudie?
Stevo Akkerman vanmorgen in Trouw n. a. v. ‘Geen Nederlands meer aan de VU’:
ER ZIJN DINGEN DIE NUT HEBBEN EN ER ZIJN DINGEN DIE ZIN HEBBEN.
