Brexit
Ik zal vanmorgen de kranten goed lezen, want ik ben nog geheel beduusd door het moeten verwerken van de Brexit. Wat dit allemaal betekent, kan ik natuurlijk met mijn beperkte waarneming totaal niet overzien. Ephimenco geeft in Trouw Merkel de schuld: die zou veel te idealistisch geweest zijn met haar vluchtelingendeal. Ikzelf denk meer aan ‘de rijken worden rijker en de armen armer’. Laten we ervan uitgaan dat de gevestigde orde nu gaat beseffen dat er wel meer sociale realiteitszin nodig is, maar dat je er met geschreeuw en weglopen niet komt.
Boezem
Ik ben vorige week een paar dagen niet goed geweest: boezemfibrilleren. Dan kun je niet zonder pijn platliggen en dus niet slapen. Via de juiste medicatie (met bloedverdunners) ben ik nu weer genezen genoeg om een week naar een vakantiehuisje aan het Sneekermeer te gaan. Dolce far niente helpt vast.
Familiefeest
Een van mijn zussen en zwagers zat vroeger bij haar/zijn latere partner in dezelfde lagere school-klas. Het gedonder begon dus al vroeg. Ze werden nu beiden tachtig. We hadden afgelopen zondag deswege een prachtfeest in het Dorpshuis van Onderdijk. Zoveel beste wensen zullen ongetwijfeld hun effect hebben!
Maandagochtendgroep
Elke maandagmorgen komen we hier in ons Westerzaaltje bij elkaar met een groep(je) oud-parochianen van de Engelbewaarderskerk voor de gezelligheid en een goed gesprek. Iedereen is welkom en de opkomst wisselt. U moest eens weten wat er allemaal aan de orde komt! Omdat het nu vakantietijd is, staat het maandagse ritme even stil tot maandag 1 augustus. Dan hopen we vanaf tien uur elkaar weer te zien bij de koffie met koek en wie weet enige nieuwe deelnemers. Welkom!
Hoevinudie?
We hebben hier in Hoorn een eerste klas kaaswinkeltje op de Gouw. Het is er altijd druk en ieder moet even wachten op zijn/haar beurt. Van de week stond er ook een jochie van een jaar of zes netjes op zijn beurt te wachten. Toen het zover was vroeg hij schuchter en ernstig: Verkoopt u ook pindakaas? We schoten allen in de lach en dachten aan een 1 april-grap, maar hij kreeg bij het negatieve antwoord alleen een rood hoofd, zei: ‘dank u’ en verliet haastig het pand. In ons gezelschap kwamen allerlei veronderstellingen los…
