Zeventig
Onze Stichting Margriet heeft intussen al weer heel wat jaren een beheerder: mijn jongste broer. Hij woont met zijn vrouw naast me op ons terrein en is deze week zeventig jaar geworden. Ik weet nog goed dat ik op het klein-seminarie waar ik in 1952 tweede-klasser was, een telegram kreeg -die had je toen nog- waarin zijn geboorte me werd gemeld. Niet geheel tot mijn verrassing, want mijn moeder had me op de hoogte gehouden van haar zwangerschap, haar ‘blijde verwachting’ zoals dat toen heette. ‘Er komt binnenkort bij ons een nieuwe wereldburger bij’ schreef ze in haar wekelijkse brief. Nu, dat woord was goed gekozen: hij reisde veel voor hij zich in Hoorn vestigde, en trouwde met een Amerikaanse.
Voetbal WK
Ik ben eruit! Na weken van gewetensgedoe heb ik een oplossing gevonden voor de Qatar-puzzel: weg met het WK of lekker meeleven via het televisiekijken. Ik kijk alleen wanneer het Nederlands Elftal aan de beurt is. Dus Messi, Ronaldo en Modric laat ik zitten. Dapper genoeg? Dat laat ik aan u over, mij blijft de vraag of het wat uithaalt. Dan maar alleen een symbolisch teken. Zelf heb ik nooit gevoetbald. Dat ik het spel nu erg boeiend vind, heb ik te danken aan mijn kapelaanstijd in ’t Zand (N.H.). Daar was pastoor Velzeboer -mijn baas- in die jaren (1963-1965) fanatiek fan van Geel-Zwart: met dikke jas, hoed en wandelstok scheeuwde hij er elke zondagmiddag harder dan de kerkklok.
Winter?
Het wordt waarschijnlijk geen echte winter meer zoals vroeger. Gelukkig maar, ik ben nu toch te oud om te schaatsen. Wel is het hoog tijd de bollen in de tuin te plaatsen; die kunnen niet zonder hun winterslaap in moeder aarde. Het wordt trouwens toch al flink wat kouder buiten. Ik ben blij dat we vorige week in ons huis vloerisolatie aangebracht hebben gekregen. ‘s Morgens met je blote voeten op het koude zeil is geen pretje.
Kalenders
Ik ben kalenderverslaafd. Elke dag hoort bij mijn opstaansceremonie het bekijken van de data die aan de beurt zijn: de historische, de verjaardags-, de St. Gerardus-, de Westfriese, de zakagenda, de liturgische, de heiligen-, de feestdagen-, de gedichten-, enz. enz. Dan weet je tenminste waar je per dag aan toe bent!
Hoevinudie?
Nooit geweten dat ‘‘t Kleine café aan de Haven’ in Hoorn stond. Heb ik veel gemist?
