8-1! – Wijn – 126! – duif dood – Hoevinudie?

8-1! – Wijn – 126! – duif dood – Hoevinudie?

8-1 !
Zoals ik u al schreef, was ik in in de Amsterdamse Arena op 11 oktober aanwezig bij Nederland-Hongarije. Volgens mij dé wedstrijd van het jaar! We zaten hoog in de boventribune en dat was een voordeel: dan heb je het beste overzicht over het veld. Het spel was spannend, origineel en gevarieerd: ik heb me geen minuut verveeld. En het regende dus goals! Na middernacht thuis, maar zeer voldaan. En wat me opviel en over een vooroordeel heenhielp: het publiek (sorry: de supporters) gedroeg(en) zich keurig, normaal -afgezien van de oranje vermommingen- en voorbeeldig. Er was geen sprake van Hooliganmisdragingen. Excuses voor mijn discriminerende opmerking in deze in mijn nieuws van 20 september jl. 

Wijn
Ik houd erg van een goed glas wijn! Of dat iets met de Roomse liturgie te maken heeft, moge een ander uitmaken, gelukkig kan ik ook heel goed zonder en ik houd ook van bier, jonge genever en frisdrank! Niet van Spa en niet van Cola. Nu doet zich in mijn geval iets bijzonders voor. In de loop der jaren heb ik nogal eens -als dank voor bewezen diensten- een fles wijn gekregen. Vaak zo vaak dat mijn kelder van pas kwam. Na zoveel jaren drink ik nu graag vóór en bij het eten een glas wijn. Daarvoor haal ik regelmatig drie flessen uit de  keldervoorraad die ik eerst voorzichtig controleer op hun drinkbaarheid. Wat me dan opvalt is het volgende: de ene fles is heerlijk, de andere drinkbaar en weer een andere: bocht. Soms natuurlijk alle drie of twee van hetzelfde! Het is elke keer spannend of ik rijk of armmoedig bedeeld word. En dat hangt meestal niet af van het botteljaar. Soms is een fles uit de tachtiger jaren nog heerlijk (of heerlijk geworden) en een fles van na 2000 niet meer te drinken! Ik wou dat ik de namen van de schenkers op de etiketten had geschreven om ze -bij een meevaller- alsnog te bedanken. Maar het wonder van de natuur stemt me misschien nog meer tot dankbaarheid.

126 !
Elke dag eet ik een aantal peren. Dat kan omdat mijn eigen boom (conference!) honderdzesentwintig exemplaren heeft opgebracht, heerlijk van smaak en gelukkig niet allemaal tegelijk rijp. Ik kon rustig uitdelen aan mijn omgeving en hield nog genoeg over. Volgend jaar graag weer zo’n zomer (en voorjaar!).

Tortels
Even een droevig bericht. Kort nadat ik in verband met het Franciscusfeest in de kerk gepreekt had dat we soms een voorbeeld aan de dieren kunnen nemen, maakte ik een dierendrama mee in mijn tuin. Elke ochtend leg ik wat vogelvoedsel op de daarvoor bestemde plankjes. Van de week waren mijn trouwe tortels gretig aan het pikken, toen twee zwarte agressieve kauwtjes needaalden en de tortels wegjoegen. Maar een van mijn duifjes -vast het vrouwtje- gaf niet op en… lag kort erna dood tussen het voer. Toen ik het zag, stond het mannetje treurig naast het tedere lijk(je) en toen ik naderde, bleef hij langer op het plankje dan anders. Ook nu komt hij nog elke morgen -volgens mij- zoeken, kijken, weinig eten en treuren. Vraag aan de Schepper (of aan Franciscus): Waarom bestaan er kauwen?

Hoevinudie?
Bij een uitvaart was ik -n.b. de voorganger- weer de stomste van het gezelschap. Bij het begin van de dienst merkte ik dat de microfoon niet aanstond. Ik los dat meestal op door mijn eigen stem wat te verheffen zonder apparatuur, dus ik vroeg: ‘Willen degenen die mij niet verstaan even hun hand opsteken?’.  Er ging uiteraard geen hand omhoog! De nacht erna kwam de scène terug in de nachtmerrie die me overkwam. Maar toen zag ik dat de enige hand die omhoog ging, uit de kist kwam!!