Nieuwe Aanwas
Als je de tot de oudsten van een groot gezin behoort, bereik je soms de overgrootvadersleeftijd voor je het weet. Een jongere broer of zus is dan soms nog niet eens opa of oma. Ik heb een oomzegster die wat haar leeftijd betreft al oma had kunnen zijn (maar het gelukkig nog niet is!) Een oomzegger van mij is deze week vader geworden van zijn eerste kind: een zegen (ook voor het kind!) en een vreugde voor (groot)ouders en familie. En nu maar hopen dat het kleine meisje zich gauw ook gezegend zal voelen met zo’n familie!
Nestgeur
Vorige week zag ik in Amsterdam de film: Dorsvloer vol confetti, naar het boek van Franca Treur. Het betreft een meisje dat bij haar volwassenwording moet breken, niet alleen met haar ouderlijk gezin maar ook met de benauwende confessie van haar ouders die bij de Zeeuwse Biblebelt horen. Ze doet dat dapper maar ook mild. Voor een rooms-katholiek-van-vroeger zit er veel vergelijkbaars in die film. Ook hij of zij kan soms zo verlangen naar de nestgeur van zijn/haar kindertijd. Overschakelen vraagt dapperheid en dankbaarheid, vind ik.
Gatti
Het Concertgebouworkest krijgt een nieuwe dirigent: Daniele Gatti. Hij begint pas in 2016, maar we weten nu al dat deze keus een voltreffer is. Hij moge dan niet zo’n radicale vernieuwer zijn, wat hij tot nu toe al met het orkest heeft gedaan (G. Mahler, R. Strauss, R. Wagner) maakt hem tot een lieveling van de orkestleden. En dat is wel nodig na al die ruzies. Voor mij is hij natuurlijk vooral een schot in de roos omdat hij -misschien na Haitink- de beste levende Mahler-dirigent is. Dat hij zich bij Bach en Mozart wat ingeklemd voelt door de partituur, vind ik een intrigerend gegeven.
Kolhorn
Met mijn Past Rotary-vrienden heb ik deze week Kolhorn ontdekt. Ik ben er vaak langsgereden vanuit (of op weg naar) ’t Zand waar onze oudste broer met zijn gezin woont, maar nu gingen we met een boot kriskras door dit prachtige dorp dat vroeger een overzethaven was aan de Zuiderzee. Het ligt tussen de Groetpolder en de Wieringerwaard, met aan de oostkant de Wieringermeer. Monumentenzorg en enkele rijke sponsors hebben deze parel voor het nageslacht bewaard en opgepoetst. Het is nu een aanrader eerste klas. De naam Kolhorn betekent overigens -zo legde de gids ons uit- ‘gekke vrouwen-hoek’.
BGT
Met veel interesse heb ik me verdiept in het tot stand brengen van de Bijbel in Gewone Taal. Al een paar jaar lees ik het tijdschrift ‘Met Andere Woorden’ dat daarover gaat en waarin nauwkeurig verantwoording wordt afegelegd van de opzet van deze uitgave. Geheel anders dan bij de verhalen van Guus Kuijer en Nico ter Linden gaat het hier om een echte vertaling van de volledige grondteksten, maar dan zo dat bij het doorgronden daarvan de vertaler zich afvraagt: hoe formuleer je dat nu in ons hedendaagse, direct begrijpbare Nederlands zonder woorden te gebruiken die niet gewoon zijn. De Bijbel is niet gewoon, maar de woorden kunnen dat wél zijn. Eerst is er door deskundigen nog eens goed onderzoek gedaan in de bijbelse grondtalen en daarna zijn er moderne neerlandici op losgelaten die wegweten in de moderne spreektaal. Het resultaat is boeiend en verrassend: je gaat soms een tekst veel beter begrijpen. Dus niet alleen niet-deskundigen maar ook theologen en taalkenners hebben er wat aan. Ik vraag me af hoe deze vertaling in een kerkdienst over zou komen als er daar uit zou worden voorgelezen. In Hoorn gaan we dat binnenkort een keer uitproberen. Ik sta er niet negatief tegenover omdat er een degelijke wetenschappelijke studie achter zit waardoor er een nieuw en beter soort verstaan van de tekst mogelijk wordt. Leve de BGT!
Hoevinudie?
Het is vandaag werelddierendag. Daarom deze van Herman Finkers: Ik ga vandaag vissen, want het is wereldierendag. En ik doe als verjaardagspresentje een extra dikke pier aan de haak!
